Przepisy prawne dotyczące zasad przebywania ludzi w polach elektromagnetycznych w Polsce regulowane są za pomocą rozporządzeń, zgodnie z obowiązują ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 roku – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627). Obecnie obowiązujące dopuszczalne poziomy promieniowania w środowisku oraz sposoby sprawdzania ich dotrzymania zawarte są w rozporządzeniu z dnia 30 października 2003 r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1883). Wartości dopuszczalne poziomów pól zostały zróżnicowane i zależą od częstotliwości tych pól. Pierwsze dopuszczalne poziomy ustanowiono w rozporządzeniu Rady Ministrów w roku 1980. Dopuszczalna wartość gęstości powierzchniowej mocy (0,1 W/m2), określona w tym rozporządzeniu była wtedy najniższą na świecie. Rozporządzenie z niewielkimi zmianami przetrwało do dzisiaj – w aktualnych przepisach ustanowiono dodatkowo maksymalną dopuszczalną wartość natężenia pola elektrycznego dla większej spójności z przepisami dotyczącymi ochrony pracowników w silnych polach elektromagnetycznych. Dopuszczalne poziomy promieniowania elektromagnetycznego dla populacji generalnej zamieszczono w tabeli 3.4, w której zaznaczono wartości obowiązuje dla systemów telefonii komórkowej (częstotliwości 300 MHz – 300 GHz). Poszczególne dopuszczalne poziomy dla tego zakresu częstotliwości dotyczą wartości średnich gęstości mocy oraz wartości skutecznych natężenia pola elektrycznego.

Zakres częstotliwości pola elektromagnetycznego	Składowa elektryczna	Składowa magnetyczna	Gęstość mocy
50 Hz – częstotliwość sieci elektroenergetycznej (dla terenów pod zabudowę mieszkaniową)	1 kV/m	60 A/m	-
0 Hz	10 kV/m	2 500 A/m	-
0 Hz – 0,5 Hz	-	2 500 A/m	-
0,5 Hz – 50 Hz	10 kV/m	60 A/m	-
0,05 kHz – 1 kHz	-	3/f A/m	-
0,001 MHz – 3 MHz	20 V/m	3 A/m	-
3 MHz – 300 MHz	7 V/m	-	-
300 MHz – 300 GHz	7 V/m	-	0,1 W/m2

W przepisach z roku 1980 można także znaleźć dodatkowe rozgraniczenie na dwie strefy ochronne, w zależności od wartości natężeń pola elektrycznego i gęstości mocy. W pierwszej strefie ochronnej dla częstotliwości od 300 MHz do 300 GHz gęstość mocy przekracza 0,1 W/m2. W drugiej zaś dla tego samego pasma częstotliwości wartość gęstości mocy wynosiła od 0,025 do 0,1 W/m2 i dopuszczała jedynie okresowe przybywanie ludzi. W tym obszarze nie mogły znajdować się budynki mieszkalne oraz inne budynki użyteczności publicznej, takie jak szpitale, szkoły, przedszkola. W aktualnie obowiązujących przepisach nie znajdziemy już rozgraniczenia na poszczególne strefy ochronne.

Przy ustalaniu dopuszczalnych wartości natężeń pól elektromagnetycznych w wielu krajach stosuje się tzw. filozofię NDN – Najwyższych Dopuszczalnych Natężeń. Zgodnie z nią powyżej dopuszczalnych wartości przebywanie ludzi jest zabronione, zaś dla wartości niższych przebywanie jest dozwolone bez ograniczeń. Prowadzi to do problemów w przypadku wartości będących na granicy wartości dopuszczalnych oraz powszechnej opinii, iż pole elektromagnetyczne jest zagrożeniem dla zdrowia i życia ludzi już minimalnie powyżej tej wartości. W Polsce rozwiązano to w prosty sposób określając dopuszczalne wartości dla pracowników przebywających w polach o wysokich poziomach ekspozycji. Wprowadzono podejście dozymetryczne mówiące, że im wyższe natężenie pola elektromagnetyczne lub gęstość mocy tym odpowiedniemu skróceniu następuje czas przebywania w takim polu elektromagnetycznym. Wprowadzone zostało określenie doza pola, jako iloczyn gęstości mocy lub kwadratu natężenia pola elektrycznego i czasu przebywania w takim polu:

Zasady bezpiecznego przebywania pracowników w polu elektromagnetycznym regulowane są przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Obowiązujące obecnie przepisy znajdują się w rozporządzeniu z 29 listopada 2002, które reguluje prawnie zakres częstotliwości od 0 Hz do 300 GHz. W rozporządzeniu wprowadzono cztery strefy ochronne: strefę niebezpieczną, zagrożenia, pośrednią, obszar bezpieczny oraz dokładne granice pomiędzy tymi strefami: E2, E1 oraz E0 (tabela 3.5) [Źródło].

Przepisy Polskie	Filozofia NDN
Strefa niebezpieczna – przebywanie pracowników zabronione	Przebywanie pracowników zabronione
GRANICA E2	GRANICA NDN
Strefa zagrożenia – czas przebywania pracowników ograniczony czasowo	Przebywanie pracowników bez ograniczeń
GRANICA E1
Strefa pośrednia – przebywanie dozwolone w całym okresie zmiany roboczej
GRANICA E0
Obszar bezpieczny (obszar poza strefą ochronną) – przebywanie pracowników bez ograniczeń

Dla strefy zagrożenia określono maksymalną wartość dozy dopuszczalnej pola elektrycznego DdE = 3200 (V/m)2h dla częstotliwości pola elektromagnetycznego od 15 do 3000 MHz, w tym częstotliwości pracy stacji bazowych telefonii komórkowych. Dodatkowo dla poszczególnych granic określono graniczne wartości dopuszczalnego natężenia pola elektrycznego (tabela 3.6).

Zakres częstotliwości	E1 [V/m]	DdE [(V/m)2h]	E2 [V/m]	E0 [V/m]
300 MHz < f ≤ 3 GHz	20	200	E2 = 10E1	E0 = 1/3E1
3 GHz < f ≤ 300 GHz	0,16f + 19,5	(f/2 + 55)2

Dla częstotliwości od 300 MHz do 3 GHz określono także dopuszczalne wartości ochronne pola magnetycznego (tabela 3.7). Powyżej 3 GHz nie wskazano granicznych stref, ze względu na brak mierników natężenia pola magnetycznego w tak wysokich pasmach częstotliwości [Źródło]. Wówczas wykorzystywana jest zależność opisująca gęstość mocy przy użyciu skutecznej wartości natężenia pola elektrycznego:

Zakres częstotliwości	H1 [A/m]	DdH [(A/m)2h]	H2 [A/m]	H0 [A/m]
300 MHz < f ≤ 3 GHz	0,053	0,022	H2 = 10H1	H0 = 1/3H1

Dla pełnej ochrony pracowników oraz ludności w polu elektrycznym o charakterze impulsowym należy oprócz dopuszczalnej wartości średniej, dodatkowo zwrócić uwagę na maksymalne wartości gęstości mocy i natężenia pola elektromagnetycznego. W systemach GSM czas trwania jednego impulsu wynosi 577 μs, o okresie repetycji Tp = 4,6 ms. Przy istniejących przepisach dla populacji generalnej – Sśr = 0,1 W/m2 oraz Esk = 7 V/m – zachodzi pytanie, o ile przekraczana jest dopuszczalna wartość dla maksymalnych impulsów. Zgodnie z wartościami charakteryzującymi szczeliny czasowe w GSM, maksymalna wartość w impulsie Eimp = 19,8 V/m oraz Simp = 0,8 W/m2. Nie są to zatem dużo większe wartości niż te obowiązujące w polskich normach i na pewno są mniejsze od średnich dopuszczalnych w przepisach Unii Europejskiej (zobacz więcej) [Źródło].

Dopuszczalne wartości natężenia pola elektrycznego i gęstości mocy zostały jednak zapisane ze względu na ochronę pracowników przebywających w bardzo silnych polach o charakterze impulsowym. Spowodowane jest to występowaniem różnych efektów w tego typu polach elektromagnetycznych, takich jak m.in. efekt słuchowy. Obowiązujące dopuszczalne wartości praktycznie nie dotyczą jednak pracowników stacji bazowych telefonii komórkowej, gdyż natężenie pola elektrycznego w impulsie może być jedynie około 2,8 razy większe od wartości średniej. W przypadku telefonii komórkowej pierwsze „zadziałają” główne przepisy o dopuszczalnych poziomach gęstości mocy i natężenia pola elektrycznego dla pracowników przebywających w polach elektromagnetycznych (tabela 3.6).